podstawa — ż IV, CMs. podstawawie; lm D. podstawaaw 1. «rzecz, na której coś stoi, opiera się, wspiera się; w architekturze i sztuce: dolna część budowli, kolumny, pomnika, rzeźby itp. (np. fundament, cokół, postument)» Podstawa kamienna, marmurowa,… … Słownik języka polskiego
grunt — Podstawa; coś najbardziej podstawowego lub najważniejszego Eng. Something most vital, basic or essential … Słownik Polskiego slangu
mało- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «których podstawą jest połączenie przymiotnika mały z rzeczownikiem, np. małomiasteczkowy (od: małe miasteczko)» b) «których podstawą jest połączenie wyrazu mało z rzeczownikiem, np. małoletni (od mało lat)»… … Słownik języka polskiego
trójnóg — m III, D. trójnógnogu (trójnógnoga), N. trójnógnogiem; lm M. trójnógnogi 1. «sprzęt o trzech nogach, w starożytności służący do palenia wonności i jako podstawa do lampek oliwnych, od renesansu jako ozdobny stolik, podstawa do waz, wazonów itp.,… … Słownik języka polskiego
baza — ż IV, CMs. bazazie; lm D. baz 1. «ogół czynników istotnych dla istnienia i rozwoju czegoś; punkt oparcia, podstawa» Baza naukowa, finansowa. ∆ ekon. Baza materialno techniczna a) «środki materiałowe i wyposażenie techniczne, stanowiące podstawę… … Słownik języka polskiego
fundament — m IV, D. u, Ms. fundamentncie; lm M. y «dolna część budowli lub podstawa konstrukcji osadzone w gruncie, wykonane z cegły, kamienia, betonu itp.» Fundamenty domu, pieca hutniczego, maszyny. Kłaść fundamenty pod dom. ∆ pot. Kopać fundamenty «kopać … Słownik języka polskiego
korzeń — m I, D. korzeńenia; lm M. korzeńenie, D. korzeńni 1. «bezlistny organ roślin naczyniowych, rosnący zwykle pod powierzchnią ziemi; służy roślinie do pobierania wody i soli mineralnych oraz umocowuje ją w glebie» Korzeń główny. Korzenie boczne,… … Słownik języka polskiego
marksizm — m IV, D. u, Ms. marksizmzmie, blm «system poglądów filozoficznych, ekonomicznych i społeczno politycznych stworzony przez K. Marksa i F. Engelsa, będący podstawą działania partii robotniczych, głoszący walkę klas i dyktaturę proletariatu w celu… … Słownik języka polskiego
podbudowa — ż IV, CMs. podbudowawie; lm D. podbudowadów 1. «to, co zostało zbudowane pod czymś, co jest podstawą budowli lub jej części; podbudowanie» Drewniana, kamienna podbudowa. Podbudowa domu, stropu, schodów. Podbudowa drogi, torów kolejowych. przen.… … Słownik języka polskiego
szybko- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «których podstawą jest połączenie przysłówka szybko z czasownikiem, wskazujący na szybkość tego, co nazywa druga część złożenia, np. szybkostrzelny (od szybko strzelać), szybkowar (od szybko warzyć)» b)… … Słownik języka polskiego
